We betraden het interieur van de deels gebogen basiliek via de kleine toegangsdeur die de Deur van de Nederigheid wordt genoemd. Bezoekers zien zich immers genoodzaakt om zich te bukken willen ze via deze deur deze Heilige Plaats betreden.
De basiliek wordt heden ten dage broederlijk door de Grieks Orthodoxe Kerk van Jeruzalem, door de Franciscaanse Custode voor de katholieke Kerk en de Armeense Kerk beheerd.
De Grieks-Orthodoxe Kerk heeft het belangrijkste deel van de basiliek onder haar bevoegdheid en zo konden we een glimp opvangen van de viering van een Grieks-Orthodox huwelijk. Dit ging met een verbazingwekkende pracht en praal gepaard.
Terwijl wij ons naar de Grot van de geboorte begaven, trokken vooral de Korintische zuilen onze aandacht. Ik was tevens sterk onder de indruk van de kracht die de fresco’s over de heiligenlevens uitstralen. Deze dateren uit de tijd van de Kruistochten.
Na een vrij korte wachttijd konden wij de grot betreden. Elk om beurt konden we de ster aanraken of kussen die de precieze plaats van de geboorte van Jezus aangeeft. Midden in de ster zit er een opening waardoor men de originele rots kan aanraken. We gingen ook nog langs het Altaar van de Kribbe (waar de pasgeborene wordt uitgestald) en langs het Altaar van de Aanbidding der Wijzen daar recht tegenover. Wij hadden het geluk om enkele minuten in de grot te kunnen vertoeven, hetgeen ons toeliet om in koor een passend lied aan te heffen: "Il est né le Divin Enfant”.
Vervolgens begaven we ons naar de kerk van de Heilige Catharina. Deze vormt een volledig contrast met de aangrenzende basiliek. Ze is zeer ruim, vol licht en heel wat moderner. De kerk werd inderdaad pas in 1882 door de Franciscanen gebouwd en werd later nog verder uitgebreid en gemoderniseerd. Dit is zo bijvoorbeeld aan de buitenzijde om de aanwezigheid van de Franciscanen te beklemtonen nadat ze de controle over het interieur verloren waren. Het is hier dat de Patriarch van Jeruzalem jaarlijks de middernachtmis opdraagt.
Deze kerk is naar mijn smaak wat te modern en daarom stelde ik het ten zeerste op prijs ons bezoek te kunnen beëindigen in het charmante klooster Sint-Hieronymus genaamd. De naam verwijst naar het beeld dat er centraal staat.
Séverine Develay
Vertaling: Luk De Staercke
Réagir à cet article
